എന്തുകൊണ്ടോ ഈ സായാഹ്നം

നിന്നെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു...

പതിയെ വീശുന്ന കാറ്റ്

പോകാൻ മടിച്ചു നിൽക്കുന്ന സൂര്യൻ

നിറയെ പൂത്ത മുരിങ്ങമരത്തിൽ

അവസാന വട്ട ചർച്ചക്കെത്തിയ കാക്കകൾ

കൂടികളിക്കുന്ന കുസൃതികൾ

പതിവിലും നേരത്തേ തെളിഞ്ഞ തെരുവ് വിളക്കുകൾ

ഇവർക്ക് നടുവിലൂടെ എത്രയോ വട്ടം

നിനക്ക് ചെവിയോർത്ത്

ഞാൻ ഭൂമി ചുറ്റി

സൂര്യൻ മറഞ്ഞതും

കിളികൾ ചേക്കേറിയതും

കുട്ടികൾ വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങി പോയതും അറിയാതെ

എത്രയോ കുറി...

മകളേ നീ കരുത്തിന്റെ പേരാകുക!

കടലോളം ഹർഷത്തിൻ ഉറവാകുക!

അതിരുകൾ ആകാശം,

അളവില്ലാ സ്നേഹം

അറിവ് നിന്നാ,യുധം

അടിപതറാതെ ചിത്തം!

നേരോടെ നെറിവോടെ നീ പോകുക!

നേർക്കു നേർ പോരാടി ജയം കൊള്ളുക!

നേടുന്നോർക്കാകണം നീ പ്രേരണ

നോവുന്നോർക്കേകണം കനിവിൻ തണൽ

പറന്നു പൊങ്ങട്ടെ സ്വപ്നങ്ങൾ!

പിടി വിടാതെ പടരട്ടെ നിൻ വേരുകൾ!

കരുതുമെൻ സ്നേഹം, കാലം കടന്നാലും കവചമായ്

മകളേ നീ വളരുക 

വരമായ് തെ...

എന്റെ കൈയ്യിൽ മുഖം ചേർത്ത് 

തളർന്ന കണ്ണുകൾ ആഴത്തിൽ അടച്ച് 

നീ കിടക്കുമ്പോൾ

കേൾക്കാം,

ശലഭങ്ങളുടെ ചിറകടിയൊച്ച...

കാറ്റിൽ പരക്കും,

വെയിലത്തുണക്കി നീളത്തിൽ കൂട്ടികെട്ടിയ 

വെളുത്ത തൊട്ടിൽ തുണിയുടെ മണം...

മറുകൈയ്യാൽ നിന്റെ നനുത്ത മുടിയിൽ തലോടി

മുതുകിൽ തടവി

തുടയിൽ താളം കൊട്ടുമ്പോൾ

ഏതോ പുരാതന താരാട്ട് കേട്ടെന്ന പോലെ

നിന്റെ വിളർത്ത ഉടൽ ഉറക്കത്...

പാടവും പാലവും കടന്ന്

അമ്മവീട്ടിലേക്ക് കേറി ചെല്ലുമ്പോൾ 

അച്ഛാച്ഛനും അമ്മാമ്മയും നടലകത്തിരുന്ന് 

മുരിങ്ങയില മുറത്തിലേക്ക് നുള്ളിയിടുകയായിരുന്നു

പിറകിൽ റേഡിയോ പതിവ് പോലെ പാടി കൊണ്ടിരുന്നു

അച്ഛാച്ഛനെ കണ്ടതും ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് കവിളിൽ നുള്ളി ഉമ്മ വെച്ചു

'എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ടെ'ന്ന് ചിരിച്ചു

അച്ഛാച്ഛന്റെ മുഖം വിടർന്നു

ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഈ മുഖം ഇത്രമേൽ വിടർന്ന് കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്നോർത്തു